Dostałam wiele zapytań co to jest Kwarantanna :) a więc :
Większość z nas wie że kwarantanna jest i trzeba ją przeprowadzać. Mimo to, często zdarza się że kwarantanna przez złe, lub niepełne jej zrozumienie zostaje nieprawidłowo przeprowadzona, co wprowadza zagrożenie do stadka naszych pupili. Są także osoby które nigdy nie słyszały o kwarantannie i zdarzają się pytania – co to właściwie jest?
A więc „Kwarantanna - czasowe odosobnienie (dawn. 40-dniowe z łac. quarantena czyli 40) ludzi, zwierząt, roślin, towarów co do których istnieje podejrzenie, że mogą być roznosicielami chorób zakaźnych”. Jest to cytat z Wikipedii który w najprostszy sposób wyjaśnia ten termin. Jednak do właściwego zrozumienia i późniejszego prawidłowego przeprowadzenia kwarantanny musimy trochę bardziej zagłębić się w ten temat.
Po pierwsze musimy zdać sobie sprawę że każda choroba ma tzw. okres inkubacji – jest to czas między wniknięciem czynnika chorobotwórczego do organizmu a pojawieniem się pierwszych objawów choroby. Czyli mówiąc prościej – zwierzak jest chory a wygląda na zdrowego. Jest to bardzo ważna informacja i wiedząc o niej już nie pomyślimy – on jest zdrów jak ryba, po co meczyć go kwarantanną. Będziemy świadomi że po upłynięciu pewnego czasu (czasem kilku tygodni, a nawet miesięcy) ptak może się rozchorować, mimo że od czasu pobytu u nas nie miał możliwości żadną chorobą się zarazić.
Drugim ważnym problemem jest złe przeprowadzenie kwarantanny. Często zdarza się że po ulokowaniu nowej papugi czy prostodzioba w osobnej klatce stawiamy ją w pokoju gdzie znajduje się reszta stadka, myśląc ze przy okazji nowy członek rodziny się z nimi zaznajomi. Część z nas myli nawet pojęcie kwarantanny z zapoznawaniem nowego osobnika z resztą. Jest to duży błąd – ptak siedzi zamknięty w klatce mając resztę na wyciągniecie dzioba, a wszelkie choroby i tak przenoszą się na inne osobniki. Dlaczego tak się dzieje? Musimy zdać sobie sprawę że choroby są różne, i w różny sposób się przenoszą. Przecież choroby to nie tylko bakterie. Poza nimi są też pasożyty (zarówno wewnętrzne, jak i te „ucztujące” na skórze – w pierzu ptaka), a także grzyby, wirusy oraz wiele innych. Każdy z tych drobnoustrojów ma swoją drogę zarażenia: mogą one znajdować się w kale, a zdrowe ptaki zarażają się przez kontakt z nim, mogą znajdować się na piórach czy złuszczonym naskórku chorego zwierzaka i być przenoszone poza klatkę w czasie zwykłego machania skrzydłami. Patogeny (czynniki chorobotwórcze) mogą nawet przenosić się przez wydychane powietrze! Wiedząc o tym, łatwo zrozumieć że nowy ptak powinien być trzymany w osobnym pomieszczeniu, a po wszelkim kontakcie z nim lub z samą klatką (zmiana karmy i wody, sprzątanie itd.) powinniśmy dokładnie myć ręce.
Kontrowersyjnym tematem jest także czas kwarantanny – zdania są podzielone i wahają się między jednym tygodniem, a nawet kilkoma miesiącami! Podstawowe założenie jest takie, że im czas ten jest dłuższy tym lepiej. Wiemy już przecież że papużka może wyglądać na zdrową, a po pewnym czasie zacznie okazywać objawy choroby. Z drugiej strony – są choroby które ujawniają się po latach więc nie popadajmy w przesadę.
Pamiętajmy też że kwarantanna jest to czas na zrobienie wszystkich dostępnych badań, co zmniejszy możliwość przeoczenia choroby. Zdarza się że dany osobnik jest nosicielem jakiejś choroby – czyli zaraża inne ptaki, mimo że sam jest zdrowy. Dlatego też warto dowiedzieć się gdzie znajduje się najbliższy weterynarz który zna się na pierzastych pacjentach i do niego zanieść potrzebny materiał do badań. Podstawowym badaniem jest badanie kału – możemy wykryć jaja lub larwy większości pasożytów wewnętrznych, chorobotwórcze bakterie i grzyby. Można dać do badania pióra na których mogą być jaja i inne ślady bytności pasożytów zewnętrznych. Jeśli mamy w planach hodowlę papug dzięki specyficznym badaniom piór możemy wykryć 2 choroby groźne dla życia piskląt (ale też dorosłych papug): Francuskie pierzenie i chorobę piór i dzioba papug (PBFD). Są to przykłady badań, ale najlepiej wybrac się do weterynarza i dowiedzieć się jakie badania można i warto wykonać. Czasem trzeba do badania zawieźć pupila, ale jeśli nie chcemy go stresować – zawsze możemy weterynarza poprosić o wizytę domową.
Podsumowując podane przeze mnie informację możemy przyjąć że: kwarantanna to odizolowanie nowego ptaka na czas co najmniej 2-3 tygodni, poprzez unikanie jakiegokolwiek jego kontaktu z resztą stada i uważną jego obserwację. Podczas kwarantanny powinniśmy dodatkowo wykonać podstawowe badania aby wykluczyć chorobę lub nosicielstwo choroby u nowego ptaka. I co najważniejsze – pamiętajmy że lepiej leczyć jednego ptaka niż całe stado, nie narażajmy więc naszych zwierzaków na niepotrzebny stres i cierpienie ... :)
A więc „Kwarantanna - czasowe odosobnienie (dawn. 40-dniowe z łac. quarantena czyli 40) ludzi, zwierząt, roślin, towarów co do których istnieje podejrzenie, że mogą być roznosicielami chorób zakaźnych”. Jest to cytat z Wikipedii który w najprostszy sposób wyjaśnia ten termin. Jednak do właściwego zrozumienia i późniejszego prawidłowego przeprowadzenia kwarantanny musimy trochę bardziej zagłębić się w ten temat.
Po pierwsze musimy zdać sobie sprawę że każda choroba ma tzw. okres inkubacji – jest to czas między wniknięciem czynnika chorobotwórczego do organizmu a pojawieniem się pierwszych objawów choroby. Czyli mówiąc prościej – zwierzak jest chory a wygląda na zdrowego. Jest to bardzo ważna informacja i wiedząc o niej już nie pomyślimy – on jest zdrów jak ryba, po co meczyć go kwarantanną. Będziemy świadomi że po upłynięciu pewnego czasu (czasem kilku tygodni, a nawet miesięcy) ptak może się rozchorować, mimo że od czasu pobytu u nas nie miał możliwości żadną chorobą się zarazić.
Drugim ważnym problemem jest złe przeprowadzenie kwarantanny. Często zdarza się że po ulokowaniu nowej papugi czy prostodzioba w osobnej klatce stawiamy ją w pokoju gdzie znajduje się reszta stadka, myśląc ze przy okazji nowy członek rodziny się z nimi zaznajomi. Część z nas myli nawet pojęcie kwarantanny z zapoznawaniem nowego osobnika z resztą. Jest to duży błąd – ptak siedzi zamknięty w klatce mając resztę na wyciągniecie dzioba, a wszelkie choroby i tak przenoszą się na inne osobniki. Dlaczego tak się dzieje? Musimy zdać sobie sprawę że choroby są różne, i w różny sposób się przenoszą. Przecież choroby to nie tylko bakterie. Poza nimi są też pasożyty (zarówno wewnętrzne, jak i te „ucztujące” na skórze – w pierzu ptaka), a także grzyby, wirusy oraz wiele innych. Każdy z tych drobnoustrojów ma swoją drogę zarażenia: mogą one znajdować się w kale, a zdrowe ptaki zarażają się przez kontakt z nim, mogą znajdować się na piórach czy złuszczonym naskórku chorego zwierzaka i być przenoszone poza klatkę w czasie zwykłego machania skrzydłami. Patogeny (czynniki chorobotwórcze) mogą nawet przenosić się przez wydychane powietrze! Wiedząc o tym, łatwo zrozumieć że nowy ptak powinien być trzymany w osobnym pomieszczeniu, a po wszelkim kontakcie z nim lub z samą klatką (zmiana karmy i wody, sprzątanie itd.) powinniśmy dokładnie myć ręce.
Kontrowersyjnym tematem jest także czas kwarantanny – zdania są podzielone i wahają się między jednym tygodniem, a nawet kilkoma miesiącami! Podstawowe założenie jest takie, że im czas ten jest dłuższy tym lepiej. Wiemy już przecież że papużka może wyglądać na zdrową, a po pewnym czasie zacznie okazywać objawy choroby. Z drugiej strony – są choroby które ujawniają się po latach więc nie popadajmy w przesadę.
Pamiętajmy też że kwarantanna jest to czas na zrobienie wszystkich dostępnych badań, co zmniejszy możliwość przeoczenia choroby. Zdarza się że dany osobnik jest nosicielem jakiejś choroby – czyli zaraża inne ptaki, mimo że sam jest zdrowy. Dlatego też warto dowiedzieć się gdzie znajduje się najbliższy weterynarz który zna się na pierzastych pacjentach i do niego zanieść potrzebny materiał do badań. Podstawowym badaniem jest badanie kału – możemy wykryć jaja lub larwy większości pasożytów wewnętrznych, chorobotwórcze bakterie i grzyby. Można dać do badania pióra na których mogą być jaja i inne ślady bytności pasożytów zewnętrznych. Jeśli mamy w planach hodowlę papug dzięki specyficznym badaniom piór możemy wykryć 2 choroby groźne dla życia piskląt (ale też dorosłych papug): Francuskie pierzenie i chorobę piór i dzioba papug (PBFD). Są to przykłady badań, ale najlepiej wybrac się do weterynarza i dowiedzieć się jakie badania można i warto wykonać. Czasem trzeba do badania zawieźć pupila, ale jeśli nie chcemy go stresować – zawsze możemy weterynarza poprosić o wizytę domową.
Podsumowując podane przeze mnie informację możemy przyjąć że: kwarantanna to odizolowanie nowego ptaka na czas co najmniej 2-3 tygodni, poprzez unikanie jakiegokolwiek jego kontaktu z resztą stada i uważną jego obserwację. Podczas kwarantanny powinniśmy dodatkowo wykonać podstawowe badania aby wykluczyć chorobę lub nosicielstwo choroby u nowego ptaka. I co najważniejsze – pamiętajmy że lepiej leczyć jednego ptaka niż całe stado, nie narażajmy więc naszych zwierzaków na niepotrzebny stres i cierpienie ... :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz